H4-1Saxofoonpolsters plaatsen

Het lijkt zo voor de hand te liggen, maar er zijn toch aardig wat verschillende methoden voor het bepolsteren. Ik heb er al verschillende geprobeerd en ben er nog niet uit wat de ideale. Hieronder bespreek ik de meest gangbare met hun voor en nadelen.

• Drijven in de lijm
  • Bij deze methode wordt de polster in een relatief dikke laag lijm gelegd.
  • Met een spatel wordt de polster in de goede positie geduwd door in feite lijm onder de polster weg te persen. Bij kieren wordt de polster in feite naar de kier toegeduwd.
  • Voordeel is dat stellen meestal goed mogelijk is met de klep op het instrument.
  • Nadeel is dat bij ruime passing van het polster lijm onder de polster vandaan gedrukt kan worden. Bovendien kan goedkope smeltlijm wel eens minder stabiel zijn en gaan werken.
  • Ander nadeel is dat deze methode vlakke toongaten vereist.
  • Video; Saxwelt
• Opvullen met shimmetjes
  • Bij deze methode wordt relatief weinig lijm gebruikt. Kieren wordt opgelost door onder de polster een papieren verdikking aan te brengen van soms maar een sigarettenvloetje dikte.
  • Nadeel van deze methode is dat de klep meestal uit het instrument moet worden gehaald voor iedere verstelling.
  • Voordeel van deze methode is de stabiliteit (mits de shimmetjes goed vast gelijmd zijn)
• De Push Pull methode
  • Bij deze methode wordt de polster rondom goed verlijmd in de cup. Met een spatel worde de polsters net zo lang omhoog geduwd (push) met een soort zelfgemaakte spatels tot die op het eerste gezicht lichtdicht sluiten. Vervolgens wordt de polster nog ge fine-tuned (pull) door met een haakje de polsters weer naar buiten te trekken waar nog minimale lekjes zijn. Klinkt simpel en goed. 
  • Nadeel is dat je bij het pullen risico loopt op beschadigen van de polsters. Er is een behoorlijk scherp gereedschap nodig om een polster van de plaats te trekken.
• Weinig lijm en kleppen buigen
  • Door menigeen sterk afgeraden, maar in principe zou je kunnen denken dat als de polster de goeie dikte heeft en de cup van de klep netjes vlak is, dat een licht verbuigen naar de oorspronkelijke stand van de klep moet kunnen.
  • Zie ook vanaf 13.20video
  • Zie ook vanderglas 
  • Zie ook JC Smith
• Wedging
  • De wedging methode is eigenlijk een vervolg van een van de bovenstaande methode. Met behulp van een stukje kurk op maat wordt de klep met enige spanning voor een nachtje dicht geklemd. Er onstaat dan een afdruk van het toongat in het polster waardoro die nog beter afdicht.
  • Zie ook vanaf 14.20video
  • Zie ook instrumentclinic
    
  • Zie ook sax key levelling

• Ik ben met de eerste lekkende klep begonnen. Ik heb een led-lichtstrip gekocht en in de sax gelegd. Als het donker is zie je ieder flintertje licht tussen de kleppen doorschijnen. Met name de G-klep blijkt niet goed te sluiten. Wel een kier van een millimeter. Ik heb de klep er maar even tussenuit gehaald en boven een brandertje .....Oei oei #$%^!@#$%  een walmpje. De kleppen zijn blijkbaar niet alleen verzilverd maar ook gelakt en nu is de lak verbrand. Geen ramp, maar wel beter oppassen! Na nog een paar pogingen besluit ik toch maar eens te bekijken of een heteluchtpistool voor mij geen betere optie is dan een brander.

Er zijn hetelucht pistolen die je op 10 graden nauwkeurig kunt instellen. Misschien moet ik die maar eens aanschaffen.

 

Gereedschap en materiaal

 

• een inspectielicht
  • Er is van alles te koop en in elkaar te hobbyen. Het is onmisbaar gereedschap. Maar met sigarettenpapier of ander dun papier kom je ook een heel eind.
• een instelbaar heteluchtpistool
  • ik stel de temperatuur in op ca 250 graden
  • voordeel is dat het heet genoeg is voor de smeltlijm en niet heet genoeg om de lak aan te tasten, althans bij de saxen die ik onder handen heb gehad. Je kunt voor de zekerheid zakken tot 200.
• smeltlijm
  • Ik gebruik gewoon smeltlijm. De kwaliteit maakt wel uit. Ik heb wel een goedkope gebruikt en had de indruk dat die meer werkt dan merklijm.  Ik breng eerst aan met een lijmpistool omdat het dan beter te doseren is.
• • 
    
    

Dit is onderdeel van het saxofoon revisie handboek. Dat is een levend leerboek. Wat ik al doende leer en afleer probeer ik hier vast te leggen. Het mijn eigen geheugensteun en anderen mogen dit voor eigen risico gebruiken.